Zayd ibn Thabit i komplilacja Koranu
Zayd ibn Thabit przekazał, że:
„Prorok, salla Allahu alejhi wa sallam, nakazał mu nauczyć się języka
Żydów, więc pisałem dla Proroka (salla Allahu alejhi wa sallam) jego listy I czytałem
kiedy oni napisali.” [Buhari 93 : 40.]
Ten hadis pokazuje, że Prorok (salla Allahu alejhi wa sallam) polecił naukę
innych języków.
Zayd bardzo chciał uczestniczyć w bitwie, ale Prorok (salla Allahu alejhi
wa sallam) nie zezwolił mu uważając, że jest on jeszcze za młody na uczestnictwo
w walce. Zayd bardzo pragnął służyć islamowi, ale pogodził się z poleceniem
Proroka (salla Allahu alejhi wa sallam). Postanowił w inny sposób przysłużyć
sie islamowi, ucząc się na pamięć Koranu.
Prorok (salla Allahu alejhi wa sallam) lubił Zajda, ponieważ w bardzo
młodym wieku (13 lat) zapamiętał on dużą część Koranu (17 sur) i recytował je w
bardzo czysty i piękny sposób. Więc Prorok (salla Allahu alejhi wa sallam)
polecił, aby Zayd nauczył się języka Żydów (hebrajskiego), bo chciał być pewny,
że Żydzi we właściwy sposób zapisują Koran w ich języku. Zaydowi nauka języka
hebrajskiego zajęła jedynie pół miesiąca. I zaczął pisać i czytać listy
Proroka. Prorok (sallallahu 'alayhi wa sallam) polecił mu również, aby
nauczył sie języka syryjskiego. Zaid w ten sposób wykonywał ważną funkcję
tłumacza Proroka (salla Allahu alejhi wa sallam) w kontaktach z osobami nie
mówiącymi po arabsku.
Prorok (salla Allahu alejhi wa sallam) powierzył Zaydowi bardzo ważną odpowiedzialność zapisywania
objawienia Boga. Gdy jakakolwiek część Koranu została objawiona Prorok (salla
Allahu alejhi wa sallam) często wysyłał po Zayda, aby przyniósł materiały do
pisania i zapisywał objawienie.
Zayd nie był jedynym skrybą Proroka, ale był bardzo znany wśród nich. On
nie tylko pisał, ale za życia Proroka (salla Allahu alejhi wa sallam) zebrał
fragmenty Koranu, które zostały napisane przez innych i ułożone pod nadzorem
Proroka (salla Allahu alejhi wa sallam). Powiedział:
„Do kompilacji Koranu użyliśmy małych rękopisów z czasów kiedy żył Prorok".
W ten sposób, Zayd doświadczał Koran bezpośrednio od samego Proroka (salla
allahu alejhi ła sallam). Można powiedzieć, że wychował się wśród werstów Koranu,
rozumiał doskonale okoliczności towarzyszące każdemu objawieniu. W ten sposób
zaczął się dobrze orientować w Szariacie i już w młodym wieku zyskał zasłużoną
reputację jako wiodącego uczonego wśród towarzyszy Proroka.
Po śmierci Proroka (salla allahua alejhi wa sallam) Umar przekonał Khalifah
Abu Bakra, że jeżeli Koran nie zbierze się w jeden rękopis, duża część z niego
może być w niebezpieczeństwie. Abu Bakr wezwał Zayda ibn Thabit i rzekł do
niego:. "Jesteś inteligentnym młodym człowiekiem, nie podejrzewam cię, abyś
mógł kłamać lub zapomnieć i zapisywałeś Boże objawienie podczas życia Proroka
(salla Allahu alejhi wa sallam). Dlatego poszukaj (wszystkie części) Koranu i
zbierz je w jednym tekście. "
Zayd ostatecznie przyjał zadanie i zaczął zbierać wszystkie fragmenty Koranu z pergaminów, liści palmowych i z pamięci mężczyzn
(którzy znali go na pamięć).
Było to żmudne zadanie, a Zayd był ostrożny, aby nie popełnić ani jednego
błędu. Kiedy ukończył swoje zadanie, dał przygotowane suhuf lub arkusze do Abu
Bakra. Zanim zmarł, Abu Bakr zostawił suhuf u Omara, który z kolei zostawił u
swojej córki Hafsah. Hafsah, Umm Salama i A'ishah były żonami Proroka (salla
Allahua lejhi wa sallam),niech Allah będzie zadowolony z nich.
Za czasów khalifa Osmana (Uthman), w którym to czasie islam rozprzestrzenił
się daleko i szeroko, różnice w czytaniu Koranu stały się oczywiste (jesli
chodzi o dialekt). Grupa towarzyszy Proroka, kierowana przez Hudhayfah ibn
al-Yaman, stacjonująca w Iraku, przybyła do Osmana i wezwała go, by
"ratował muzułmańską Ummah przed różnicą w czytaniu Koranu"
Osman otrzymał rękopis Koranu od Hafsah i ponownie wezwał organ prowadzący,
Zayda ibn Thabit i innych kompetetnych towarzyszy, aby zrobili identyczne i
dokładne kopie Koranu. Zayd podjął się zadania. Ukończył zadanie z tą samą skrupulatnością
z jaką sporządzał oryginalny suhuf w czasach Abu Bakra.
Zayd i jego asystenci napisali wiele kopii. Osman wysłał do każdej z
prowincji muzułmańskiej jedną z tych kopii i nakazał jednocześnie, aby
wszystkie inne materiały w formie pisemnej, czy to fragmentów czy całości Koranu, zostały spalone. Było to ważne, aby wyeliminować odmiany lub
różnice odnośnie standardowego tekstu Koranu. Osman zachował kopię dla siebie i zwrócił
oryginalny rękopis do Hafsah.
Kiedy muzułmanin trzyma Koran i czyta lub słyszy, że recytowana jest, Sura
po Surze, Aya po Aya, powinien wiedzieć, że ma ogromny dług wdzięczności i
uznania dla prawdziwie wielkiego towarzysza Proroka (salla Allahu alejhi wa
sallam), Zajda ibn Thabit , za pomoc w zachowaniu na zawsze Słów Boga -Koranu.
Naprawdę tak Bóg, Błogosławiony i Wywyższony, powiedział:
{Zaprawdę, My posłaliśmy napomnienie
i My jesteśmy jego stróżami! }[Koran 15:9]
