ROZMYŚLAJ - ostatnie 10 wersetów sury Al-Imran

W hadisie przekazanym przez  Ibn Marduwyah, Ataa mówi: 

„Ja, Ibn Umar i Ubayd bin Umayr poszliśmy do Aiszy, weszliśmy do jej pokoju i była tam zasłona dzieląca nas i ją. Ona powiedziała: „‘O Ubayd! Co powstrzymywało cię od odwiedzenia nas? On powiedział: `Jak  powiedział poeta, `Odwiedzaj rzadko, a będziesz kochanym.’ Ibn Umar powiedział, `Powiedz nam o najbardziej niespotykanej rzeczy odnośnie Wysłannika Boga, jakiej doświadczyłaś.’ Ona się popłakała i powiedziała, `Wszystko, co jego dotyczyło było niesamowite. Pewnej nocy, podszedł blisko mnie aż jego skóra dotknęła mojej i powiedział: „Pozwól mi czcić mojego Pana”. Ja odpowiedziałam: ‘Na Boga, kocham kiedy jesteś blisko mnie i kocham również kiedy czcisz twojego Pana.’ Prorok (pokój i błogosławieństwo Boga niech będą z nim) użył wody i dokonał ablucji, ale nie zużył za dużo wody. Następnie wstał i odprawił modlitwę i płakał aż jego broda zaczęła być mokra od łez. Wyprostował się i płakał aż ziemia zmoczyła się od jego łez. Następnie położył się na boku i płakał. Kiedy przyszedł Bilal, aby zawiadomić Proroka o modlitwie o świcie, powiedział: ‘O Wysłanniku Boga! Co spowodowało twój płacz, jeśli Bóg wybaczył ci twoje wcześniejsze i późniejsze grzechy?’ Prorok (pokój i błogosławieństwo Boga niech będą z nim) odpowiedział:

“O Bilal, co może powstrzymać mnie przed płaczem, jesli tej nocy te wersety zostały mi objawione:

{Zaprawdę, w stworzeniu niebios i ziemi i w kolejnej zmianie nocy i dnia są znaki dla tych, którzy posiadają rozum} [3:190]

I powiedział: „Biada temu, kto recytuje te wersety, a nie rozważa ich znaczenia.”

Jeśli chodzi o termin "Uli Al-baab”(człowiek rozumiejący, rozumny,) użyty w tym wersecie, to odnosi się on do inteligentnych i racjonalnych umysłów, które kontemplują o prawdziwym stanie rzeczy.

Bóg następnie opisuje tych, którzy mają dobre umysły w wersecie Sury AL-Imran:

{dla tych, którzy wspominają Boga, stojąc, siedząc i leżąc, dla tych, którzy rozmyślają nad stworzeniem niebios i ziemi: Panie nasz! Nie stworzyłeś tego nadaremnie. Niech Ci będzie chwała! Uchroń nas od kary ognia} [Quran, al-Imran 191]

W autentycznym hadisie przekazanym przez al-Buhari i Muslim od Ibn Abbas (niech Bóg będzie z niego zadowolony) mówi, że Prorok (pokój i błogosławieństwo Boga niech będą z nim) pozostawał jedną noc u Maymoonah, która była jego ciotką ze strony matki. On powiedział:’Wysłannik Boga spał aż do połowy nocy lub zaraz przed lub po połowie. Następnie wstał i przetarł sen ze swojej twarzy rękami. Po tym wyrecytował ostanie 10 wersetów sury Al- Imran, wstał i poszedł dokonać ablucji, którą zrobił bardzo dokładnie. Po skończeniu ablucji pomodlił się.

Al-Nawawi (niech Bóg będzie z niego zadowolony) powiedział: “To pokazuje, że jest mustahabb (pożądane) wyrecytować te (10) wersetów wstając po śnie.

PODSUMOWANIE:

Interpretacja Al-Nawawi odnośnie powyższego hadisu mówi, że jest mustahabb (pożądane) recytowanie ostatnich (10) wersetów sury Al-Imran budząc się ze snu. 

 

Nie ma autentycznego hadisu Proroka (pokój i błogosławieństwo Boga niech będą z nim), który wskazywałby, że ten, kto recytuje dziesięć ostatnich wersetów Sury Al 'Imran, będzie miał odnotowaną nagrodę spędzenia całej nocy czcząc Boga (jak błędnie myślą niektórzy.) (islamqa.info)

Objawienie wersu 190 sury A-Imran Prorokowi (pokój i błogosławieństwo Boga niech będą z nim) miało ogromny wpływ na niego i dlatego powinniśmy starać się rozważać ten wers, jak również i cały Quran.

 źródło: iqrasense

{190 Zaprawdę, w stworzeniu niebios i ziemi i w kolejnej zmianie nocy i dnia są znaki dla tych, którzy posiadają rozum,

191 dla tych, którzy wspominają Boga, stojąc, siedząc i leżąc, dla tych, którzy rozmyślają nad stworzeniem niebios i ziemi: Panie nasz! Nie stworzyłeś tego nadaremnie. Niech Ci będzie chwała! Uchroń nas od kary ognia

192 Panie nasz! Zaprawdę, kogo Ty wprowadzisz do ognia, tego okryłeś hańbą. Dla ludzi niesprawiedliwych nie będzie pomocników!

193 Panie nasz! My słyszeliśmy wzywającego, który wzywał do wiary: Wierzcie w waszego Pana! - i uwierzyliśmy. Panie nasz! Przebacz nam nasze grzechy i odpuść nam nasze złe czyny! Powołaj nas razem z pobożnymi!

194 Panie nasz! Daj nam to, co nam obiecałeś za pośrednictwem Twoich posłańców, i nie zawstydzaj nas w Dniu Zmartwychwstania. Ty przecież nie łamiesz obietnicy!"

195 I wysłuchał ich Pan: "Ja nie pozwolę zginąć żadnemu uczynkowi tego spośród was, który czyni dobro, czy będzie to mężczyzna, czy kobieta. Jesteście zależni jedni od drugich. A tym, którzy wywędrowali razem, i tym, którzy zostali wypędzeni ze swoich domostw, i tym, którzy walczyli i zostali zabici - My, z pewnością, odpuścimy ich złe czyny, i wprowadzimy ich do Ogrodów, gdzie w dole płyną strumyki: to jest nagroda pochodząca od Boga!" A u Boga jest piękna nagroda!

 

196 I niech nie zwiedzie ciebie niespokojna ruchliwość niewiernych w tym kraju.

197 To jest tylko krótkie używanie. Potem ich miejscem schronienia będzie Gehenna! A jakże to złe miejsce odpoczynku!

198 Lecz tych, którzy się boją swego Pana, czekają Ogrody, gdzie w dole płyną strumyki; będą oni tam przebywać na wieki. To jest gościna od Boga. A to, co jest u Boga, jest lepsze dla ludzi pobożnych.

199 Zaprawdę, wśród ludu Księgi są tacy,którzy wierzą w Boga i w to, co wam zostało zesłane i w to, co im zostało zesłane,korząc się przed Bogiem; i oni nie sprzedają znaków Boga za małą cenę! Oni otrzymają nagrodę u swego Pana. Zaprawdę, Bóg jest szybki w rachunku!

200 O wy, którzy wierzycie!Bądźcie cierpliwi i współzawodniczcie w cierpliwości! Bądźcie wytrwali i bójcie się Boga! Być może, będziecie szczęśliwi! [Koran, al Imran 3:190-200]

Bycie życzliwym dla niemuzułmanów, sura Mumtahina 60:8

{Bóg nie zabrania wam, abyście byli dobrzy i sprawiedliwi względem tych, którzy was nie zwalczali z powodu religii ani nie wypędzali was z waszych domostw. Zaprawdę, Bóg miłuje ludzi sprawiedliwych!}[Quran, Mumtahina 60:8]

Ten werset obala błędne przekonanie, że islam promuje terroryzm i fanatyzm. Stwierdza jasno, że wersety odnoszące się do wojny i walki dotyczą tylko tych, którzy atakują muzułmanów lub uciskają ich. Do wszystkich innych, odnoszą się zasady sprawiedliwości i życzliwości w traktowaniu.

Sprawiedliwość i życzliwość to dwie podstawowe zasady prawa islamskiego. Prorok (pokój i błosławieństwo Boga niech będzie z nim) odnośnie życzliwości powiedział: „Żaden z was szczerze nie uwierzy dopóki nie kocha dla swojego brata, tego czego kocha dla siebie.” 

Natomiast odnośnie sprawiedliwości werset jest jasny: {Bóg miłuje ludzie sprawiedliwych}.

Bóg polecił Prorokowi (pokój i błogosławieństwo Boga niech będą z nim) w Koranie, aby był zawsze sprawiedliwy wobec niemuzułmanów:

{Powiedz (o Muhammad): "Wierzę w to, co zesłał Bóg z Księgi. Rozkazano mi, abym był sprawiedliwy między wami. Bóg jest naszym Panem i waszym Panem. Do nas należą nasze działania, do was należą wasze działania. Nie ma żadnego dowodu między nami a wami. Bóg zbierze nas razem i do Niego zmierza wędrowanie."[Quran, al-Shoora 42:15]

 

Muzułmanie wierzą, że nie jest dopuszczalne, w żadnych okolicznościach, dla muzułmanina, aby źle traktował niemuzułmanina, który nie jest wrogo nastawiony i nie walczy. Muzułmanin nie może być agresywny wobec niego, albo zastraszać go lub terroryzować  lub okradać jego bogactwo lub sprzeniewierzać go lub pozbawić go prawa lub nie ufać mu, czy odmówić mu jego wynagrodzenia lub oszukiwać podczas handlu.

Muzułmanie wierzą, że jest obowiązkowe dla muzułmanów respektować traktaty lub porozumienia zawarte z niemuzułmanami. Jeśli muzułmanin zgodził się na warunki porozumienia, gdy np. niemuzułmanin dostał pozwolenie na wjazd do ich kraju (czyli wizę) ma obowiązek przestrzegać zasad porozumienia, zagwarantować bezpieczeństwo i nie jest dopuszczalne, aby krzywdził niemuzułmanina.

Nie ma powodu, aby muzułmanie nie mogli współdziałać z niemuzułmanami, aby ustalić prawdę czy zwalczać fałsz, w wspieraniu uciśnionych i zlikwidowaniu niebezpieczeństwa, np.zwalczanie zanieczyszczenia lub w celu ochrony środowiska, lub w celu zwalczania epidemii  i tak dalej.

Historia życia Proroka Muhammada (pokój i błogosłąwieństwo Boga niech będzie z nim) daje wiele przykładów jego tolerancyjnego współistnienia z niemuzułmanami. Niektórzy z jego sąsiadów byli niemuzułmanami i Prorok był hojny wobec nich i wymieniał podarunki. Prorok (pokój i błogosławieństwo Boga niech będzie z nim) odwiedzał ich, gdy chorowali i robił z nimi interesy. Była żydowska rodzina, której regularnie dawał jałmużnę, a muzułmanie po jego śmierci nadal dawali tej rodzinie jałmużnę. [Abu Ubayd, al-Amwaal, p. 613]

Kiedy chrześcijańska delegacja z Etiopii przybyła do Medyny, Prorok (pokój i błogosłąwieństwo Boga niech będzie z nim) otworzył im swój meczet, aby mogli się tam zatrzymać, ugościł ich hojnie i osobiście podawał im posiłki. Powiedział:

"Byli hojnii dla naszych towarzyszy, więc chcę być hojny dla nich osobiście ..."

Chodzi tutaj o sytuację kiedy wielu muzułmanów uciekło przed prześladowaniami do Abisynii i tam dostali azyl. [Ibn Hamdun, ‘at-Tazkira al-Hamduniyya,’ vol. 2, p. 95;  Siba’i, Mustafa, ‘Min Rawai Hadaratina,’ p. 134]

Prorok, w wielu listach do emisariuszy, podkreśla, że instytucje religijne nie powinny być naruszone. 

Tu, jedno z pism skierowanych do przywódców religijnych Saint Catherine na górze Synaj, którzy ubiegali się o ochronę od muzułmanów: 

"To jest wiadomość od Muhammada ibn Abdullah, jako przymierze z tymi, którzy przyjmują chrześcijaństwo, blisko czy daleko, jesteśmy z nimi. Zaprawdę, Ja, pomocnicy i moi zwolennicy będziemy bronić ich, gdyż chrześcijanie są moimi obywatelami i na Allaha powstrzymam wszystko, co nie podoba im się. Zabronione jest stosowanie przymusu wobec nich. Nie mogą być usunięci z pracy, ani ich mnisi z klasztorów. Nikt nie ma prawa do zniszczenia miejsca ich kultu, do jego uszkodzenia lub wynoszenia czegokolwiek z nich, do domów muzułmanów. Jeżeli ktoś postąpi tak, będzie to jednoznaczne ze zerwaniem przymierza z Allahem i nieposłuszeństwem wobec Proroka. Zaprawdę, oni są moimi sprzymierzeńcami i mają zapewnione prawo do ochrony przed wszystkim, co im zagraża. Nikt nie może zmusić ich do odbycia podróży lub do walki. Muzułmanie mają obowiązek walczyć za nich. Ślub chrześcijanki z muzułmaninem nie może mieć miejsca bez jej aprobaty. Mąż nie ma prawa zabronić odwiedzać jej miejsca modlitwy. Ich kościoły są uznane za chronione. Nie można zabraniać im remontować ich świątyń. Nikt z narodu nie ma prawa do nieposłuszeństwa wobec przymierza aż do ostatniego dnia (koniec świata)." (tolerancja w islamie)

W historii islamu, znajdujemy wspaniały przykład, jak muzułmański władca powinien traktować ludność niemuzułmańską. Sułtan Maroka, Muhammad ibn Abdullah, wydał edykt odnośnie traktowania Żydów:

"...Muszą traktować żydowskich mieszkańców naszego miasta według absolutnego standardu sprawiedliwości ustanowionego przez Boga. Żydzi muszą być traktowani przez prawo na równych zasadach z innymi osobami, tak aby nikt nie poczuł najmniejszej niesprawiedliwości, ucisku lub nadużycia. Nikt z ich społeczeństwa lub z zewnątrz nie ma prawa popełniać przestępstwa przeciwko nim i ich własności. Ich rzemieślnicy  nie mogą być zmuszani do eksploatacji wbrew ich woli i muszą być wypłacane im pełne wynagrodzenie za wykonywaną pracę. Każdy ucisk powoduje, że ciemiężca znajdzie się w ciemności w Dniu Sądu Ostatecznego, a my nie aprobujemy takiego wykroczenia. Wszyscy są równi w oczach naszego prawa, a my będziemy karać każdego, kto krzywdzi lub podejmuje agresję przeciwko Żydom. To prawo które tutaj oświadczyliśmy jest tym samym prawem, które zawsze było znane, ustalone i podane. Wydaliśmy ten edykt, aby ostrzec wszystkich, którzy mogą chcieć zła dla Żydów i aby Żydzi mogli mieć większe poczucie bezpieczeństwa, a osoby chcące szkody mogą powstrzymać sie ze względu na większe poczucie strachu.”[ Qaradawi, Yusuf, ‘al-Aqaliyyat ad-Diniyya wa-Hal al-Islami,’ p. 58-59]

Jako muzułmanie, w naszych relacjach mamy obowiązek być sprawiedliwymi, nie faworyzować jedną osobę nad drugą ze względu na rasę, religię, bogactwo lub społeczny status i musimy być życzliwi dla całego stworzenia Boga. Nie tylko dla ludzi, ale również dla zwierząt, roślin i Ziemi. Do takiego wysokiego poziomu życzliwości i sprawiedliwości muzułmanie powinni zawsze dążyć.

źródło: Verses of the day Collection, Ramadan 2012,
            Sheikh Abu Muawiyah Ismail Kamdar

ŚLEPE NAŚLADOWANIE, Sury [2:170] i [5:104]

{A kiedy się im mówi: "Idźcie za tym, co zesłał Bóg!", oni mówią: "Nie! My postępujemy za tym, przy czym zastaliśmy naszych ojców." Czy nawet wówczas, gdyby ich ojcowie niczego nie rozumieli i nie byli prowadzeni drogą prostą?} [Quran 2:170]

{A kiedy się im mówi: "Przychodźcie do tego, co Bóg zesłał, i do Posłańca!" - oni mówią: "Wystarczy nam to, co znajdujemy u naszych ojców." Czyżbyś pomimo, że ich ojcowie nic nie wiedzieli i nie byli prowadzeni drogą prostą?} [Quran 5:104]

Jest to komunikat powtarzany wiele razy w Koranie. W rzeczywistości, wszystkie historie znalezione w Surze Hud podkreślają, że jednym z głównych przyczyn zejścia z prostej drogi, jest ślepe podążanie za kulturą, wierzeniami i praktykami naszych przodków bez żadnej ich weryfikacji.

Wersety te zostały objawione odnośnie niewiernych i są aktualne do dzisiejszego dnia, ale można je również odnieść do muzułmanów, którzy podążają bardziej za kulturą i tradycją swojego kraju niż islamem. Istnieją muzułmanie, którzy wprowdzają zbyt wiele innowacyjnych praktyk kulturowych i wierzeń, nie mających podstaw w Koranie i Sunnie. Jednak, gdy im się o tym mówi, to odpowiadają w bardzo podobny sposób, jak niewierzący w powyższym wersecie Koranu:  "To jest to, co nasi przodkowie robili i będziemy tego przestrzegać.”

Ludzie wypowiadający takie stwierdzenie, powinni zastanowić się, czy podążają za wskazówkami Boga, czy ludzi niewierzących.

Jedną z ogromnie ważnych zasad w islamie jest weryfikacja informacji i jednoczenie zakaz ślepego naśladowania praktyk, które zostały udowodnione, jako niemuzułmańskie. Te wersety mają służyć jako ciągłe przypomnienie dla nas, że dla Boga niedopuszczalne jest uparte pozostawanie przy błędnych praktykach.

źródło: Verses of the day Collection, Ramadan 2012,
            Sheikh Abu Muawiyah Ismail Kamdar

           

Sprawiedliwość ponad wszystko! Sura Maaida, werset 8 - wyjaśnienie

{O wy, którzy wierzycie! Trzymajcie się prosto przed Bogiem, dając świadectwo sprawiedliwości. I niech nienawiść do jakiegokolwiek ludu nie skłania was do grzechu, abyście nie popełnili niesprawiedliwości. Bądźcie sprawiedliwi! To jest najbliższe bogobojności. Bójcie się Boga! Zaprawdę, Bóg jest w pełni świadomy tego, co czynicie!} [Surah Maa’ida 5:8]

Sprawiedliwość jest jednym z kluczy charakteryzujących prawo islamu i jeden z atrybutów Boga Jedynego. Bóg woła nas w tym werecie, abyśmy byli  zawsze całkowicie sprawiedliwi nawet wobec tych, których nie lubimy, a nawet nienawidzimy. Sprawiedliwość nigdy nie może być zaślepiona emocjami, czy to negatywnymi emocjami będąc niesprawiedliwymi wobec tych, których nienawidzimy lub pozytywnymi emocjami będąc niesprawiedliwymi fawozryzując tych, których kochamy.

Bronienie własnej rodziny mimo, że czynią źle, tylko dlatego, że są rodziną, jest niesprawiedliwe i całkowicie niezgodne z islamem. Islam nie zostawia miejsca faworyzowaniu.

Zanim podejmiemy decyzje o poparciu kogoś z naszych bliskich, wpierw musimy dokładnie sprawdzić sytuację, czy nie popieramy tego, kto czyni źle. Jeśli ktoś nam bliski prześladuje kogoś naszym obowiązkiem jest wesprzeć osobę, która jest gnębiona, nawet jeśli rodzina nie będzie zadowolona z tego.

Zanim będziemy wymagać sprawiedliwości od kogoś, zapytajmy siebie na ile my sami jesteśmy sprawiedliwi w naszym postępowaniu wobec innych.

Źródło: Verse of the collection Ramadan 2012

Shaykh Abu Muawiyah Ismail Kamdar