poniedziałek, 16 września 2013

Używanie śliny podczas ruqya




Zostało przekazane od Ibn Abbas (niech Allah będzie z niego zadowolony), że Prorok (salla Allahu alejhi wa sallam) powiedział: 

“Kiey osoba odwiedzająca chorego, który nie jest umierający, powie siedem razy w jego obecności: 

„Proszę Allah Wszechmogącego, Króla Wielkiego Tronu, aby cię uzdrowił”, Allah uzdrowi go od tej choroby.”"

Przekazane przez Abu Dawood (3106), sklasifikowany jako sahih przez al-Nawawi w Adhkaar (s.180) i przez al-Albani w Sahih Abi Dawood.

Podczas recytowania ruqyahs nad sobą, powinieneś potrzeć twoją ręką po jego twarzy, klatce piersiowej i brzuchu, jak Prorok (salla Allahu alejhi wa sallam) robił i powinieneś siedzieć blisko chorego głowy, abyś oddychał nad nim recytując ruqyah. Nie ma nic złego w lekkim dmuchnięciu razem z małą ilością śliny na jego twarz podczas recytacji.

Ibn al-Qayyim powiedział: 

"Ruqayah pochodzi z serca i ust osoby recytującej ruqyah, więc jeśli recytacji towarzyszy trochę jego śliny i oddechu, ruqyah będzie mieć silniejszy efekt."

 Zaad al-Ma’aad (4/164).
 
Nie ma nic złego w tym, kiedy osoba dmucha wraz ze śliną po recytacji Quranu (np. Al-Fatiha – która jest jednym z najlepszych rodzajów ruqyah recytowanych nad chorą osobą, recytuje al-Fatiha a następnie dmucha w wodę). Niektórzy z poprzedników (Salaf) robili tak i jest to efektywne i korzystne, jesli Allah tak zechce. Prorok (salla Allahu alejhi wa sallam) dmuchał w swoje ręce kiedy szedł spać, po wyrecytowaniu sur : Qul Huwa Allaahu Ahad,  Qul A’oodhu bi Rabbi’l-Falaq i Qul ‘A’oodhu bi Rabbi’l-Naas, a następnie pocierał swoimi dłońmi po twarzy i tak daleko w dół po ciele jak mógł dosięgnąć.

Fataawa al-Shaykh Ibn ‘Uthaymeen, 1/107.

piątek, 13 września 2013

Czy leczenie choroby jest obowiązkowe?

W islamie leczenie choroby, nie jest obowiązkowe, część uczonych, takich jak Hanafi i Maliki, uważa, że jest dozwolone, a część jak Szafi i al-Qaadi, Ibn ‘Aqeel i Ibn al-Jawzi wśród Hanbalis, mówią, że jest mustahabb (zalecane), ze wzgledu na hadis, że Allah zesłał chorobę i lekarstwo i uczynił dla każdej choroby lekarstwo.więc leczcie się, ale nie używajcie niczego haram (zabronionego). Dla Szafi leczenie jest mustahabb, gdy nie ma pewności, że będzie korzystne, ale kiedy jest pewność, że leczenie będzie korzystne, to jest wahijb (konieczne) lub fard (obowiązkowe), jak np. transfuzja krwi.

 Podsumowując, leczenie nie jest obowiązkowe według uczonych, chyba że-według niektórych uczonych- istnieje pewność, że leczenie to będzie korzystne.

(zobacz Haashiyat Ibn ‘Aabideen, 5/215, 249; al-Hidaayah Takmilat Fath al-Qadeer, 8/134; al-Fawaakih al-Dawaani, 2/440; Rawdah al-Taalibeen, 2/96; Kashshaaf al-Qinaa’, 2/76; al-Insaaf, 2/463; al-Aadaab al-Shar’iyyah, 2/359ff, Haashiyat al-Jumal, 2/134).

Kiedy można odłączyć człowieka od maszyny podtrzymującej życie?



W Szariah, osoba jest uważana za zmarłą, a zatem podlega wszystkim orzeczeniom dotyczącym zmarłego, gdy jeden z dwóch znaków występuje:

Kiedy jego bicie serca i oddech zatrzyma się całkowicie, a lekarze zdecydują, że nie mogą one być ponownie przywrócone.

Gdy wszystkie funkcje jego mózgu zatrzymają się całkowicie i doświadczeni  lekarze i specjaliści stwierdzą, że stan ten jest nieodwracalny, a prace mózgu nie da się przywrócić.(mózg uległ zniszczeniu)

W tych okolicznościach dopuszczalne jest wyłączenie systemów podtrzymywania życia, nawet jeśli niektóre części jego ciała - takie jak serce, na przykład - nadal funkcjonuje sztucznie przy pomocy tych maszyn.

Majma’ al-Fiqh al-Islami, p. 36.