Przekazał Said bin Jubair: „Kiedy Sura Al Masad (111):
{W Imię Boga Miłosiernego i Litościwego, Niech zginą obie ręce Abu Lahaba i niech on sam zginie! - Nie zdadzą mu się na nic jego majątek i to, co zyskał.Będzie się palił w ogniu płomiennym, i jego żona - nosząca drzewo; będzie ona mieć na szyi sznur z włókien palmy.}
została objawiona, żona Abu Lahaba (wuja Proroka) przyszła szukając Proroka (pokój i bogosławieństwo z nim) kiedy Abu Bakr (niech Allah będzie z niego zadowolony) siedział obok Proroka (pokój i bogosławieństwo z nim). Abu Bakr powiedział do Proroka (pokój i bogosławieństwo z nim): „Chciałbym, żebyś usunął się (lub odszedł) bo ona idzie do nas, może cię obrazić. Prorok (pokój i bogosławieństwo z nim) powiedział: „Będzie zasłona między mną a nią”. Więc ona nie zobaczyła go. Powiedziała do Abu Bakra: „Twój towarzysz mówi poezję przeciwko mnie (obraża mnie)”. Abu Bakr powiedział: „Na Boga on nie mówi poezji”. Ona odpowiedziala: „Wierzysz w to” i odeszła. Abu Bakr powiedział: „O Wysłanniku Boży ona nie zobaczyla cię”. Prorok (pokój i bogosławieństwo z nim) powiedział: „Anioł osłaniał mnie przed nią. [hadis Musnad Abu Ya'la]
Zostało powiedziane, że jeśli werset:
{Ileż to pokoleń wygubiliśmy po Noem! Wystarczy twój Pan, świadomy i jasno widzący grzechy Swoich sług!} [Koran17:45]
jest recytowany przez prawdziwego wierzącego (w islamski monoteizm), będzie on osłonięty przed niewierzącym. [tafsir al-Qurtubi. Roz.10, strona 269]
