sobota, 3 września 2011

DLACZEGO POWINNIŚMY ROBIĆ DUA, MIMO, ŻE WSZYSTKO JUŻ ZOSTAŁO PRZEZNACZONE?

Wielu z nas zadaje sobie pytanie, jaki sens jest robić dua, jesli Allah z góry przesądził wszystkie rzeczy. Wstrzymanie się od dua z tego powodu jest wielkim błędem i pozbawieniem siebie samego błogosławieństwa od Allah.

Zostało przekazane przez Umar (niech Allah będzie z niego zadowolony), że Prorok (salla Allahu alejhi wa sallam) powiedział: „Suplikacja jest korzystna w odniesieniu do ciepienia, które już miało miejsce i do tego, które jeszcze nie wystapiło, więc przystępujcie do tego, o słudzy Allah.” [Ahmad, przekazane przez Al-Tirmidhi, 3548 i zakwalifikowane jako hasan prez Al-Albaani w Saheeh Al-Jaami’, 3409]]

Prorok (salla Allahu alejhi wa sallam) powiedział: „Nic nie oddala przeznaczonego cierpienia, jak wznoszenie próśb i nic nie przedłuża życia, jak sprawiedliwość, prawość.” [At-Tirmithi]

Shaykh Al-Islam Ibn Taymiyah powiedzial w Majmoo’ Al-Fataawa [8/69]:

Jeśli osoba mówi, że nie wznosi próśb, ponieważ liczy na to, co Allah przeznaczył, również popełnia błąd, ponieważ Allah uczynił dua środkiem na osiągnięcie Jego przebaczenia, miłosierdzia, doradztwa, wsparcia i zaopatrzenia. Jeśli dobro jest przeznaczone dla osoby będzie mogła ona osiągnąć to za pomocą dua, czego nie mogłaby osiągnąć bez dua. To, co Allah zarządził i wie, w odniesieniu do okoliczności i przeznaczenia Jego sług, zostało przeznaczone na podstawie środków i przeznaczenie to zostanie spełnione w wyznaczonym czasie. Wszystko, co dzieje się w tym świecie i w życiu ostatecznym dzieje się na podstawie przyczyny i skutku; Bóg jest Stwórcą zarówno przyczyny i skutku.
Lekceważenie zasady przyczyny i skutku, jest sprzeczne z rozumem.

Shaykh Ibn ‘Uthaymeen powiedzial w Al-Majmoo’ Al-Thameen min Fataawa Fadeelat Al-Shaykh Muhammad ibn Saalih Al-‘Uthaymeen [1/157]:

Dua jest jednym ze środków dzięki, którym to o co prosimy zostanie osiągnięte. W rzeczywistości oddziałuje na to, co Allah przeznaczył i nic z wyjątkiem dua nie może zmienić przeznaczenia. Na przykład, osoba chora może modlić się do Allah o uzdrowienie i wyzdrowieć i gdyby nie dua nadal pozostawałaby chora, lecz została uzdrowiona dzięki dua.
Ale mówimy: Allah postanowił, że chory będzie uzdrowiony z tej choroby za pomocą dua i to zostało zarządzone. Uważamy, że ​​gdyby nie dua nadal pozostałby chory, ale w rzeczywistości nie oddalił zarządzenia Allah, ponieważ podstawową zasadą jest, że dua zostało przeznaczone i że uzdrowienie przyjdzie za pomocą tego dua, a to jest oryginalne zarządzenie, które było ogłoszone w wieczności. To samo odnosi się do wszystkiego, co stało przeznaczone poprzez pewne środki lub przyczyny. Allah uczynił ten środek przyczyną tego co się stało i  zostało to ogłoszone w wieczności, zanim się stało.

opracowane na podstawie:
‘Power of Dua. The Essentials of Making Effective Dua for Self and Others.’ Opublikowane przez IqraSense.com