Al-Waleed ibn Mugheerah zagorzały niewierzący spośród Kurajszytów z Mekki przyszedł kiedyś do Proroka (pokój i błogosławieństwo Boga niech będzie z nim) i poprosił go o wyrecytowanie Quranu. Prorok (pokój i błogosławieństwo Boga niech będzie z nim) wyrecytował mu werset:
Zaprawdę, Bóg
nakazuje:
sprawiedliwość, dobroczynność
i szczodrobliwość względem bliskich krewnych!
On zabrania tego, co bezecne, naganne
i występne.
On was napomina
- być może, wy się opamiętacie! [Koran, 16:90]
sprawiedliwość, dobroczynność
i szczodrobliwość względem bliskich krewnych!
On zabrania tego, co bezecne, naganne
i występne.
On was napomina
- być może, wy się opamiętacie! [Koran, 16:90]
Poprosił Proroka (pokój i błogosławieństwo Boga niech będzie z nim), aby
powtórzył recytację, więc Prorok (pokój i błogosławieństwo Boga niech będzie z
nim) tak uczynił. Wtedy Al-Waleed powiedział:
„Na Boga, w rzeczywistości ma w sobie słodycz i urok
spoczywające w nim; najwyższa jego część jest owocna a najniższa część
jest tryskająca hojnością;
dominuje i nie może być zdominowany, przewyższa wszystko, co znajduje się pod nim. I
to nie jest mowa człowieka.”
W Koranie w surze Al Muddaththir (Okryty Płaszczem) Bóg wspomina Al-Waleeda ibn Mugheerah.
Kiedy Prorok (pokój i błogosławieństwo Boga
niech będzie z nim) zaczął nauczać islamu i recytować kolejno sury Koranu, ludzie z Mekki zaczęli
czuć się zaniepokojeni i wywołało
to wielką burzę opozycji
i wrogości. Minęło kilka mięsięcy, kiedy czas
pielgrzymki (hajj) nastąpił. Ludzie Mekki obawiali się, że jeśli Prorok Muhammad
zacznie odwiedzać karawany przyjeżdżające na pielgrzymkę i recytować im
niepowtarzalny i wyjątkowy Koran, to jego przesłanie dotrze do każdej części
Arabii i wpłynie na niezliczoną ilość ludzi. Dlatego odbyła
się konferencja wodzów Kurajszytów, gdzie ustalili, że rozpoczną kampanię propagandową
przeciwko Prorokowi wśród pielgrzymów, jak tylko przyjadą.
Po tym jak to uzgodnili, Walid bin al-Mughirah rzekł do zgromadzonego ludu:
"Jeśli będziecie mówić sprzeczne rzeczy o Muhammadzie (pokój
i błogosławieństwo Boga niech
będzie z nim), wówczas
wszyscy tracimy zaufanie wśród ludzi. Dlatego musimy uzgodnić wspólne oświdczenie, które wszyscy powinniśmy powtarzać."
Niektórzy ludzie proponowali, że będą nazywać Muhammada
(pokój i błogosławieństwo Boga niech będą z nim) wróżbitą. Walid powiedział: "Nie,
na Boga, nie może być to wróżbita. Widzieliśmy
wróżbitów: to co oni mówią nie jest w
żaden sposób podobne do Koranu ".
Kilka innych osób, powiedziało:
"To powiemy, że jest opętany." Walid
powiedział: "On nie jest opętany: widzieliśmy ludzi
szalonych i obłąkanych;
szalony i głupi sposób w jaki się zachowują wszyscy znają, nikt nie uwierzy, że to, co Muhamamd
(pokój i błogosławieństwo Boga
niech będą z nim) prezentuje, jest niespójną mową szaleńca "
Wtedy udzie, powiedzieli: "Będziemy mówić, że
jest poetą." Walid powiedział: "Nie,
on nie jest poetą, bo znamy poezję we
wszystkich jego formach, a to, co on recytuje nie jest podobne do niczego, co znamy"
Ludzie zaproponowali: "Powiemy, że jest czarownikiem."
Walid powiedział: "On nie jest czarownikiem albo: widzieliśmy czarowników
i wiemy, jakie
metody stosują w magii. To
również nie pasuje do Muhammada ".
Potem powiedział: "Niezależnie od tego, którą z tych rzeczy powiecie o
Muhamammadzie, będzie wiadomo, że są to fałszywe oskarżenia. Jego mowa jest słodka,
jego korzeń głęboki i jego gałęzie są owocne." Na to Abu Jahl powiedział
do Walida: "Twoi ludzie nigdy nie będą z ciebie zadowoleni, jeśli nie powiesz
czegoś na temat Muhammada." On powiedział: "Niech pomyślę nad tym chwilę"
Następnie, po dłuższym namyśle, powiedział:
"Najbliżej prawdy jest to, że można powiedzieć
Arabom, że jest czarodziejem, który
przyniósł wiadomość, która oddziela człowieka
od jego ojca; i
od brata, od żony
i dzieci i od rodziny." Wszyscy zgodzili się na to, co zaproponował Walid.
Następnie, zgodnie z postanowieniami, Kurajszyci rozprzestrzeniali wśród
pielgrzymów i ostrzegali wszystkich, że spotkają się z czarami Muhammada (pokój
i błogosławieństwo niech będą z nim). Ale rezultatem tego było to, że dzięki
właśnie Kurajszytom i ich planom, Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo
Boga niech będzie znim) stał się znany w
całej Arabii. (Ibn Hisham, s. 288-289)
Pozostaw Mnie
samego
z tym, którego stworzyłem!
z tym, którego stworzyłem!
Ja dałem mu rozległy majątek
i synów tu obecnych.
I wyrównałem dla niego wszystko,
a on pożąda, abym mu dał więcej.
Otóż nie!
On okazał się dla Naszych znaków oporny!
Ja nałożę na niego nieustanne cierpienie.
i synów tu obecnych.
I wyrównałem dla niego wszystko,
a on pożąda, abym mu dał więcej.
Otóż nie!
On okazał się dla Naszych znaków oporny!
Ja nałożę na niego nieustanne cierpienie.
Oto on - pomyślał i zdecydował.
Przeto niech zginie, jak zdecydował!
Jeszcze raz niech zginie, jak zdecydował!
Potem on popatrzył!
Potem zmarszczył brwi i zasępił się!
Potem odwrócił się,
wbił się w pychę
i powiedział:
"To nic innego, jak tylko czary,
które się przekazuje!
To nic innego,
jak tylko słowo ludzi śmiertelnych!" [Koran, 74, 11-25]
Przeto niech zginie, jak zdecydował!
Jeszcze raz niech zginie, jak zdecydował!
Potem on popatrzył!
Potem zmarszczył brwi i zasępił się!
Potem odwrócił się,
wbił się w pychę
i powiedział:
"To nic innego, jak tylko czary,
które się przekazuje!
To nic innego,
jak tylko słowo ludzi śmiertelnych!" [Koran, 74, 11-25]
Bez wymieniania imienia Walida bin al-Mughirah, Bóg
mówi w tych wersach, jak go pobłogosławił i jak wrogi on okazał się
wobec prawdziwej wiary. Został przedstawiony również jego
konflikt psychiczny polegający na tym, że z jednej strony, był w pełni przekonany
o prawdzie jaką głosił Prorok Muhammad (pokój
i błogosławieństwo Boga niech będą z nim)
i że Koran musi być słowem Boga, a z
drugiej strony, nie chciał ryzykować
swojego przywództwa i pozycji wśród swojego ludu. Dlatego też, nie tylko nie uwierzył,
ale po długim konflikcie
ze swoim sumieniem, wyszedł
z propozycją, aby powstrzymać ludzi od wiary, Koran
powinien być napiętnowany jako magia.
Bóg mówi, że historia ta jest ostrzeżeniem i
napomnieniem:
Jest ostrzeżeniem
dla ludzi,
dla tych spośród was,
którzy chcą się posuwać naprzód
lub którzy chcą się cofać.
Każda dusza jest poręką
na to, co sobie zyskała [Koran, 74:36-37[
dla tych spośród was,
którzy chcą się posuwać naprzód
lub którzy chcą się cofać.
Każda dusza jest poręką
na to, co sobie zyskała [Koran, 74:36-37[
W wersach 29-48 przedstawiona jest kara w piekle i wyjaśnione zostało,
o jakim charakterze i moralności ludzie
na to zasługują.
W wersach:
Cóż im się stało,
że odwracają się od napomnienia,
jak gdyby byli wystraszonymi osłami,
które uciekają przed lwem?
A przecież każdy z nich chce,
aby mu dano karty rozpostarte.
Ależ nie!
Oni nie obawiają się życia ostatecznego! [Koran, 74:49:53]
że odwracają się od napomnienia,
jak gdyby byli wystraszonymi osłami,
które uciekają przed lwem?
A przecież każdy z nich chce,
aby mu dano karty rozpostarte.
Ależ nie!
Oni nie obawiają się życia ostatecznego! [Koran, 74:49:53]
została przedstawiona przyczyna awersji niewiernych do wiary.
Podsumowując, zostało wyraźnie stwierdzone w Koranie, że Bóg nie potrzebuje niczyjej wiary. Koran jest upomnieniem, które zostało przedstawione ludziom otwarcie;
Teraz każdy, kto chce, może go przyjąć. Bóg ma prawo, aby ludzie obawiali się nieposłuszeństwa
wobec Niego i tylko On ma władzę odpuszczania temu, kto przyjmuje pobożność i postawę
świadomości Boga, nawet jeśli ktoś popełnił wiele aktów nieposłuszeństwa w
przeszłości.
Ależ nie!
Zaprawdę, to jest napomnienie!
przeto ten, kto zechce,
przypomni to sobie!
Lecz oni przypomną sobie tylko,
jeśli zechce Bóg.
On jest godny bojaźni
i On włada przebaczeniem. [Koran 74: 54-56]
Zaprawdę, to jest napomnienie!
przeto ten, kto zechce,
przypomni to sobie!
Lecz oni przypomną sobie tylko,
jeśli zechce Bóg.
On jest godny bojaźni
i On włada przebaczeniem. [Koran 74: 54-56]
Niesamowite, jak bardzo podobna jest obecna sytuacja odnośnie wymyślania
sposobów, aby obrazić i zniesławić islam i Koran. Ci, co nienawidzą islamu
prześcigają się w wymyślaniu kłamliwych oskarżeń wobec Proroka Muhammada (pokój
z nim), jak i Koranu, mając nadzieję, że ludzie nie posiadający wiedzy o
islamie, uwierzą im i zniechęcą się oraz nastawią się negatywnie wobec islamu. Ale
oni knują, a Bóg jest Najlepszym z Planujących. Czym więcej negatywnego mówi się
o islamie, tym więcej osób zaczyna się interesować islamem, a poznając jego
nauki i porównując do kłamstw, jakie im zostały wcześniej przedstawione, widzą
ogromną różnicę i kłamstwo przeciwników islamu staje się jasne. Warto uczyć się
sytuacji w jakich zostały objawione poszczególne wersety Koranu, aby nie tylko
zrozumieć właściwie Koran, ale aby także zobaczyć, że to, co my teraz przeżywamy,
również podobn rzeczy przeżywali pierwsi muzułmanie.
źródło: tafsir
blog Tayyibaat