Malzenstwo Proroka Muhammada z Zaynab bint Jahsh

Jak się przekonamy, historia Zaynab jest w rzeczywistości dobrym dowodem na prawdziwość Proroka (pokój z nim).

Zaynab bint Jahsh wyszła za mąż za proroka Muhammada (niech pokój będzie z nim) w 5 Ah, gdy miała trzydzieści pięć lat, ale dopiero po rozwodzie jej pierwszego małżeństwa, które zostało zorganizowane przez nikogo innego jak Proroka (pokój z nim). Zaynab bint Jahsh była kuzynką Proroka (pokój z nim). Pochodziła z jednej z najszlachetniejszych rodzin Kurajszytów i oczekiwano, że poślubi mężczyznę o takim samym wysokim statusie społecznym.

Prorok (pokój z nim) wiedział, że pobożność, a nie status społeczny powinien być głównym czynnikiem w podejmowaniu decyzji o małżeństwie. Chciał, aby poślubiła ona Zayda ibn Haris, byłego niewolnika Khadijy, którego Prorok (pokój z nim) uwolnił i przyjął jako syna w wieku ośmiu lat.

Prorok Muhammad (pokój z nim) obserwował zarówno Zayda i Zaynab jak dorastają i pomyślał, że będą tworzyć dobrą parę i że ich małżeństwo będzie dowodem na to, że nie ważne jest to, jakich kto ma przodków, ale raczej ich religijność. Kiedy Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) poprosił o jej rękę w imieniu Zayda, rodzina Zaynab była w szoku wobec idei poślubienia przez nią uwolnionego niewolnika. Ponadto Zaynab chciała poślubić Proroka (pokój z nim) i faktycznie jej rodzina już zaproponowała małżeństwo prorokowi.

Początkowo Zaynab odmówiła. Zayd miał również zastrzeżenia co do tego pomysłu, jednak  ostatecznie chcąc posłuchać Proroka (pokój z nim) oboje zgodzili się na małżeństwo. Prorok dał posag dla Zaynab w imieniu Zayda, składający się z dziesięciu dinarów sześćdziesiąt dirhamów, welon, okrycie wierzchnie, koszulę i znaczną ilość żywności i daktyli.

Małżeństwo niestety nie było sukcesem. Zaynab i Zayd nie pasowali do siebie. Po około roku, pojawiły się problemy między nimi i Zayd narzekał na nią Prorokowi (pokój z nim), który powiedział mu, aby pozostał z żoną i był bogobojny.

Zayd zapytał Proroka (pokój z nim) o zgodę na rozwód Zaynab więcej niż jeden raz i mimo, że Prorok (pokój z nim) zalecał Zaydowi,aby się nie rozwodził, ostatecznie rozwód nastąpił. Prorok (pokój z nim), następnie otrzymał polecenie od Boga, aby poślubił Zaynab, co zrobił w 5 Ah.

Wśród pogańskich Arabów był zwyczaj, że adoptowany syn był jak rodzony syn. Nosił nazwisko swojego przybranego ojca i  dziedziczył po nim. Islam uchylił ten zwyczaj. Islam  chroni rodowód. Człowiek może adoptować dziecko i dbać o nie, ale to dziecko nie może przyjąć rodowodu swojego przybranego ojca. Musi zachować nazwisko rodowe. Więcej o ADOPCJI w islamie TUTAJ



Bóg mówi w Koranie:

 {On nie czynił waszych dzieci adoptowanych
- waszymi synami.
To tylko powiedzenie waszych ust,
Bóg zaś mówi prawdę
i On prowadzi prostą drogą.

Nazywajcie ich imieniem ich ojców,
to będzie sprawiedliwsze u Boga.
A jeśli nie znacie ich ojców
- to niech będą waszymi braćmi w religii
i waszymi podopiecznymi.
I nie będziecie mieli żadnego grzechu,
jeśli uczynicie coś przez pomyłkę,
ale będziecie mieli grzech za to,
co świadomie zamierzą wasze serca.
Bóg jest Przebaczający, Litościwy!} [Koran,33:4-5, tł. Bielawskiego]

Poślubiając Zaynab, Prorok (pokój z nim) pokazał w najbardziej jasny z możliwych sposobów, że w islamie adoptowany syn nie jest taki sam jak naturalny syn i że opiekun adoptowanego syna ma prawo poślubić kobietę, która była kiedyś żoną tego adoptowanego syna.

W wersie: 

{A kiedy powiedziałeś temu,
którego Bóg obdarzył dobrodziejstwami
i którego sam obdarzyłeś dobrodziejstwami:
"Zatrzymaj przy sobie swoją żonę
i bój się Boga!"
- ty skrywałeś w swojej duszy to,
co Bóg miał ujawnić,
w obawie przed ludźmi;
podczas gdy Bóg bardziej zasługuje na to,
aby się Go obawiać.
A kiedy Zaś wywiązał się względem niej
ze wszystkich swoich powinności,
daliśmy ją tobie za żonę,
aby wierni nie mieli żadnej trudności,
jeśli chodzi o żony i ich adoptowanych synów,
kiedy wywiążą się względem nich ze swoich powinności.
Rozkaz Boga ma być spełniony!} [Koran, 33:37, tł Bielawskiego,]

Ibn Jarîr przekazał, że Aisha (niech Allah będzie z niej zadowolony) powiedziała: “Jeśli Muhammad miałby kiedykolwiek ukryć coś, co zostało mu objawione z Księgi Boga, ukryłby werset: {ty skrywałeś w swojej duszy to,
co Bóg miał ujawnić,
w obawie przed ludźmi;
podczas gdy Bóg bardziej zasługuje na to,
aby się Go obawiać.}”.

Bóg wcześniej objawił mu, że Zaynab bint Jahsh miała być jedną z jego żon. Prorok (pokój z nim) nie powiedział o tej sprawie. Wtedy Bóg objawił ten werset.

Jeśli Prorok (pokój z nim) miałby ukryte motywy, mógłby tą sprawę rozwiązać w znacznie bardziej subtelny sposób. Zamiast tego został  postawiony w sytuacji, która wymusiła na nim coś, czego inaczej by nie chciał zrobić.

To jednak pochodziło z mądrości Boga. Jeśli Prorok (pokój z nim) powiedziałby jedynie, że adoptowani synowie nie są prawdziwymi synami, dlatego opiekunowie mogą poślubić byłe żony ich adoptowanych synów, to nie miałoby to tego samego efektu, bowiem praktyki kulturowe i tabu są dość silne. Na przykład, jako muzułmanie wszyscy wiemy, że rasa i pochodzenie etniczne nie są ważne. Jednak widzimy problemy, które prawie zawsze pojawiają się, gdy muzułmanka chce wyjść za muzułmanina  z innej grupy etnicznej. Dlatego Prorok (pokój z nim) otrzymał rozkaz, aby ją poślubić tytułem przykładu.

W następnym wersie Bóg kontynuuje:

{Nie ma winy Proroka w tym,
co nałożył na niego Bóg,
zgodnie ze Swoim obyczajem
ustanowionym przez Niego dla minionych pokoleń.
Rozkaz Boga jest rozstrzygnięciem zdecydowanym.} [Koran, 33:38, tł. Bielawskiego]

Nie można opierać swojej wiedzy na fałszywych przekazach, nauka hadisów ma dokładne wytyczne i reguły. Hadisy są klasyfikowane jako autentyczne (Sahih), dobre (hasan), słabe (da`îf), odrzucone (munkar) i sfabrykowane (mawdû`). Ta klasyfikacja nie jest samowolna ani według czyichś pragnień. Hadis jest oceniany w oparciu o badanie  łańcuchów przekazu za pomocą którego dotarł do nas. Jeśli sieć transmisji ma braki lub sprzeczności lub zawiera ludzi, którzy znani byli jako kłamcy to hadis nie jest akceptowany. więcej o hadisach TUTAJ

Oczywiście,niektórzy orientaliści i inni wrogowie islamu radośnie przekazują fałszywe informacje, aby mieć trochę brudu, które rzucą na Proroka (pokój z nim). Nie wspomnają jednak, że historia nie jest autentyczna. Oni po prostu przekazują ją jako fakt, licząc na niewiedzę ludzi...